محمد افشانی نوازنده گیتار و آهنگساز در گفتگو با خبرنگار دیباچه گفت:الان یک عده که هیچ سوادی از موسیقی ندارند با در اختیار داشتن کامپیوتر آهنگسازی می کنند.
این نوازنده گیتار که این روزها مشغول تدریس وکار بر روی یک سری از موزیکهای بدون کلام و تنظیم کارها برای چند خواننده است در خصوص وضعیت حال حاضر نوازندگی اظهار داشت:نوازندگان و در کل فعالان عرصه موسیقی همیشه از مظلوم ترین اقشار جامعه به حساب آمده اند و معمولا در شرایط نامساعد اقتصادی اولین چیزی که از سبد اقتصادی خانوارها حذف میشود تولیدات فرهنگی است. خانواده ها در بحران اقتصادی به طور نمونه ابتدا از ثبت نام مجدد فرزندان در کلاسها انصراف می دهند ولی نمی توانند فرزندان را از غذا خوردن یا پوشاک محروم کنند،در نتیجه بیشترین فشار به قشری می آید که از این را ارتزاق میکنند،و از طرفی دیگر در بُعد درآمد هم وضعیت نوازندگان درخور و شایسته نیست بطوریکه از یک کنسرت چند صد میلیونی اگر درآمد کل نوازندگان را جمع بزنید،شاید به ۱۰ میلیون هم نرسد این قاعده ای است که همیشه وجود داشته وهرچه پیش می رویم بدتر میشود که بهتر نمی شود.
گیتاریست گروه "حامد همایون"در ادامه افزود: امروز در خوشبینانه ترین حالت ۵۰ تا ۶۰ درصد کنسرتها بصورت پلی بک هست در نتیجه مهارت نوازندگی بر روی استیج پایین آمده؛ حال اگر صداهای الکترونیکی را از لپ تاب پلی کنند موضوعی منطقی است به این علت که یک سری از کارهای اینچنینی را نمیتوان به شکل زنده بر روی استیج اجرا کزد، اما اینکه "سولوی "یک گیتاریست هم پلی بک شود،اسم این اجرا کنسرت نیست بلکه فقط شو هست. یک نوازنده برای اینکه بتواند به شکل حرفه ای بر روی استیج ساز بزند حداقل باید ۱۰ سال تمرین و کار کرده باشد وچنین شخصی قطعا دستمزدی در خور حرفه ای بودنش می طلبد، اما الان می بینیم خیلی از نوازنده های خوب خانه نشین شده اند چون طلب دستمزدی را دارند که کنسرت گذاران حاضر به پرداختش نیستند و بجای این دستمزد یک چهارم آن را به فرد دیگری می دهند که فقط نمایش خوبی روی صحنه دارد.
این نوازنده گیتار درخصوص دلایل پایین آمدن سطح سلیقه موسیقایی مردم و تولید آثار نازل عنوان کرد : اینکه سلیقه مردم باعث تولید آثار نازل می شود و یا تقصیر بر گردن مارکت موسیقی و یک سری تهیه کننده است که سطح سلیقه مردم را به این سو برده اند،مبحثی طولانی و خارج از بحث است،وقتی ما هیچ سوادی از موسیقی نداریم این موضوع کاملا بدیهی است،اگر کودکان از همان اول مانند بقیه علوم نسبت به موسیقی سواد اولیه ای را کسب کنند،قطعا در بزرگسالی حداقل فرق صدای پیانو را با ساز دیگر تشخیص می دهند اما در همین حد هم در هیچ جایی از این مملکت آموزشی وجود ندارد،حتی برخی ازاطرافیان من بعنوان یک موزیسین فرق سِتار را از تار متوجه نمی شوند و نتیجه این می شود که آثار نازلی در این زمینه به اسم موسیقی تولید و ارائه می گردد.
زمانی این موضوع درست می شود که ما هم مانند بقیه کشورها جایی برای آموزش موسیقی در مدارس بگذاریم؛ متاسفانه برخی مواقع پیش آمده، من در حال اجرا هستم، فیلمبردار از نوازنده پرکاشن فیلم می گیرد یعنی فرق گیتار و پرکاشن را متوجه نمی شود!وقتی در این حد آگاه به نکات اولیه موسیقی نیستیم معلوم است که در چه جایگاهی قرار داریم.
وی درپاسخ به این پرسش که به چه دلیل ساز گیتار را بعنوان ساز تخصصی خود انتخاب کرده است،اظهار داشت: از کودکی از طریق یکی از دوستان خانوادگی که نوازنده پیانو بودند،جذب موسیقی شدم و در منزل همان دوست با ساز گیتار آشنا و به آن علاقمند شدم و از ۱۴ سالگی شروع به یادگیری گیتار کردم بطوریکه روزی ۱۰ ساعت تمرین می کردم و برای همین برایم عجیب است که برخی از هنر جوها با روزی نیم ساعت تمرین فکر میکنند میتوانند نتیجه خوبی بگیرند.
افشانی درخصوص همکاری با " حامد همایون" گفت: همکاری من در ایتدا از طریق "سامان امامی"بود،که رهبر ارکستر و تنظیم کننده گروه حامد همایون است ودوستی من و حامد همایون هم از همین طریق شکل گرفت درواقع این رفاقت با کل گروه بود به این دلیل که ما دوسه سال شبانه روز با هم از شهری به شهر دیگر برای کنسرت می رفتیم و شبانه روز تمرین می کردیم.حامد انسانی خاکی و فروتن هست،برای همین رفاقت و نزدیک شدن به او سخت نیست و همین موضوع باعث شد همکاری ما طولانی مدت شود.
وی در پاسخ به این پرسش که چرا گروه حامد همایون، به نسبت قبل کنسرتهای کمتری برگزار می کند گفت: در مورد همه مشاغل وضع به همین منوال است و ممکن است یک بازیگر،ورزشکار و.. در یک دوره در اوج باشد و بعد دچار سکون شود به هرحال این کار هم فراز و فرود خاص خود را دارد،ما هم با اولین آلبوم حامد همایون چندین اجرا در ایران و خارج از کشور دااشته ایم،الان هم "حامد همایون"درگیر آلبوم جدید است و انشالله بتواند مجدد برای مردم خاطره سازی جدیدی ایجاد کند.
این نوازنده در خصوص تفاوت شرایط برگزاری کنسرت در خارج کشور با اجراهای داخلی گفت: برای من بشخصه اجرا در سالن میلاد نمایشگاه بین المللی بهترین اجرا بوده و استقبال مردم در همان اجراهای اولیه مردم به حدی پرشور بود که ما بر روی استیج صدای خودمان را نمیشنیدیم و جو فوق العاده ای داشت و من از این نظر هیچ جایی را به این سالن ترجیح نمی دهم،اما از نظر سخت افزاری اجراهای خارج از کشور قابل قیاس با اینجا نیست،برخی شهرستانها حتی سالن خوبی ندارند؛ در برخی از شهرستانها ما در سوله ورزشی برنامه اجرا می کنیم و اصلا از نظر سخت افزاری نمیتوان اجراهای داخلی را با اجراهای خارج از کشور مقایسه کرد، از طرفی دیگر در داخل هر شهرستان با قوانین و مقررات خاصی در خصوص برگزاری کنسرتها اداره میشود،بطور مثال در برخی از شهرستانها فیلمبرداری مخاطبان با موبایل از اجراها ممنوع است که دلیل این موضوع را نمیفهمم ،بنده خدایی که برای کنسرت ۱۰۰ تومان هزینه کرده ودوست دارد از خواننده محبوب خود فیلم بگیرد و به یادگار حفظ کند،این موبایل را که درمی آورد انگار اسلحه درآورده! جوری حراست سالن با او درگیر می شوند که آدم تعجب می کند!
اگر کنسرت بد است چرا مجوز داده اید؟اگر فیلمبرداری ممنوع است چرا در یک شهرستان ممنوع نیست و در این یکی ممنوع است؟
این نوازنده که تجربه آهنگسازی هم دارد در رابطه با وضعیت امروز آهنگسازی عنوان کرد: آنچه امروز به بشر کمک کرده، ورود کامپیوتر در هر شغل و صنف بوده است،در مورد موسیقی هم این ابزار هم به کمک موسیقی آمده و هم باعث آفت آثار شده است،در گذشته وقتی یک آهنگساز قصد تنظیم موسیقی داشته، مجبور به فراگیری علم موسیقی بوده است،چون ابزار دیگری در دست نداشته ومجبور بوده دست به ساز باشد و تا حدی از هارمونی و سولفژ سر دربیاورد و اطلاعاتی نسبی از موسیقی داشته باشد، الان با در اختیار داشتن کامپیوترخیلی ها بدون هیچ سوادی،اقدام به آهنگسازی می کنند، ولی ربطی به آهنگسازی ندارد ،آهنگساز یعنی کسی که حداقل بر روی یک ساز تسلط داشته باشد و از پایه موسیقی اگاهی داشته باشد